zaterdag 12 maart 2005 22:48
van: Paul
aan: allen
onderwerp: thuisblijvers anonymus: hoe hebben we het verwerkt
Wat een teleurstelling vanochtend. Wij waren opgestaan met een stralend blauwe lucht, hadden goed geslapen, Inez had er reuze zin in, en net toen ik de kampeerspullen wilde pakken belde oom Jan om te vertellen dat het niet doorging. Toen ik verbaasd vroeg waarom dan niet, meldde hij dat in Bilthoven hagelstenen zo groot als tennisballen tegen de ruiten sloegen. Het lot van deze minitrektocht was bezegeld. Om het trauma te verwerken zijn wij meteen in de auto gestapt en naar het strand bij IJmuiden gereden. We zouden gaan vliegeren hadden we besloten. Na twee minuten in de kofferbak zoeken naar de vlieger had de ijskoude noordwestenwind mijn vingers al zo verkleumd dat ik moeite had mijn adjectieven pedagogisch te houden en we besloten van het vliegerplan af te zien. De vlieger had ook geen schijn van kans gemaakt, want zelfs in de luwte van Brasserie Beaufort woei mijn pet al zowat van mijn hoofd. Vrolijk spoedde het drietal zich naar de strandafgang. De onmiddellijk verkleumde Inez kreeg stuifzand in haar ogen en begon te huilen dat ze naar een restaurant wilde. Anita had zoveel jassen, sjaals en mutsen aan dat zij zich nauwelijks meer kon bewegen. Door het gegier van de wind kon ik tenminste naar hartelust gvd-en. Gelukkig was Anita, zoals ze boven het geraas van de wind uit riep "helemaal in haar element", en zelfs in staat Inez het strand op lokken, waar op sommige plaatsen nog sneeuw lag. Maar, eerlijk is eerlijk, na drie kwartier begon de kou te wennen en na een strandwandelingetje (zie bijlage) zat de stemming er helemaal in. Daarna hebben wij onszelf beloond met een lunch bij Chinees Restaurant Ah Ling, dat speciaal voor ons wat vroeger open ging. Wij waren nog geen vijf minuten binnen of de regen striemde tegen de ramen. Onder het genot van soepen, loempia's en chinees bier stelden wij tevreden vast dat de beslissing om niet te gaan kamperen een wijze was geweest.
Hoe hebben jullie deze slag verwerkt?
Misschien is deze datum toch een tikkeltje vroeg in het jaar. Jan Willem stelde al 9 of 16 april voor, dat lijkt ons een goed idee, waarbij onze voorkeur naar de eerste datum uit gaat.
groeten,
Paul
zondag 13 maart 2005 9:48
van: Jan sr
aan: allen
onderwerp: Re: thuisblijvers anonymus: hoe hebben we het verwerkt
Je brief zal ik opnemen in de annalen van de "Afgelaste Kinderkruistochten" met de toevoeging dat in de gelederen van familie en vrienden deze onheilsmaand NOOIT meer zal worden aangesproken op dit soort evenementen.
Hoewel... ons wacht nog een fantastisch Paasweekend op de Heerkuil. Paaseieren zoeken tussen het ontluikende speenkruid en de stralende bosanemonen, terwijl een zwoele lentewind ritselt door de vochtige grubben, waar de dassen te linker en rechterzijde in hun donkere holen hunkerend en vergenoegd grommend klaarstaan om het omliggende heuvelland te gaan verkennen zodra de paashaasjes weer teruggekeerd zijn naar hun tenten, waar de warme chocomelk, els en schelvispekel klaarstaan om AL het geleden leed van de afgelopen weken weg te spoelen.
Niettemin was menigeen vrijdagavond en zaterdagmorgen, zo heb ik vernomen, innerlijk verscheurd, zeker toen het weekend begon met een misleidend zonnetje. Ik was dan ook blij dat tijdens mijn slechtnieuwsgesprek met Paul zaterdagmorgen de zon verdween en een sneeuwbui raasde door de Kwikstaartlaan. "Quod erat demonstrandum" heb ik de gehele dag gepreveld, als er weer eens een koude regenvlaag over onze Lage Landen geselde.
Volgende keer beter!
Groeten van tante Georgine en oom Jan
zondag 13 maart 2005 10:31
van: Evelien
aan: allen
onderwerp: Re: thuisblijvers anonymus: hoe hebben we het verwerkt
Ach, na de eerste verbijstering en verontwaardiging over het aflasten van de KKT lag daar ineens een blank en ledig weekend voor mij ........ Ik bedacht mij 20 dingen die ik dan dit weekend zou kunnen of zou moeten doen en kwam de hele zaterdag niet verder dan het strijken van 4 overhemden en 8 zakdoeken. Voor de rest hing ik in een soort mentale hangmat van tevreden nietsdoen.
Ik heb mij nog wel 10 keer afgevraagd of het echt de juiste beslissing is geweest en voelde me pas overtuigd toen 's avonds de koude regen tegen de ramen bleef slaan. Deze stralende vriendelijke ochtend slaan echter de twijfels weer toe. Nu had ik wel uit mijn tentje willen kruipen, ontbijtje rond het vuurtje en dan rustig een beetje inpakken met een wandelingetje in het vooruitzicht.
Het leuke is dat we het weekend nu nog tegoed hebben. Dat wordt misschien wel de eerste kortebroeken-KKT.
Liefs Evelien
zondag 13 maart 2005 12:32
van: Herman & Joyce
aan: allen
onderwerp: Re: thuisblijvers anonymus: hoe hebben we het verwerkt
Ach ja,
'Elk nadeel heeft zijn voordeel' zou een bekend voetballer gezegd hebben. Je hebt kunnen genieten van het fenomeen van de 'tussentijd' (geplande tijd die vrijvalt) en je hebt toch nog het weekend te goed!
Wij (geplande) thuisblijvers, hebben 88 (gevoelscijfer) polowedstrijden van Tosca, Ilse, Joyce en Herman, wat verbouwingswerkzaamheden van het nieuwe kantoorpand en een duiktraining netjes afgewerkt. En ik ben krom van de jicht en andere spierpijnkwalen vroeg mijn mandje ingedoken.
Wij zijn er graag weer bij, bij een volgende uitspatting.
De lange neef
zondag 13 maart 2005 15:32
van: Els
aan: allen
onderwerp: Re: thuisblijvers anonymus: hoe hebben we het verwerkt
Achter een werkelijk gigantische zak marshmallows, bijbehorende kaakjes en chocolaatjes, ongeveer een meter cervelaat en natuurlijk broodbakdeeg voor een leger, heb ik het droeve nieuws verwerkt. Voor iemand die nooit snoepjes eet, is dit een zeer stevige klus, dat kan ik je wel vertellen. En ik hoop dat ik het kan navertellen. En dat de tandartsrekening te betalen is. En dat de hierna noodzakelijke liposuctie...
Nou, ja. Op het moment van afbellen heb ik nota bene er stevig over op zitten snijden dat we niet voor een koutje vervaard zijn. Ik dacht aan al die vaders en moeders (met de scheerlijnen al uit het vet), voor wie 'niet gaan' erger zou kunnen worden dan 'wel gaan'. En ook sprong in mijn gedachten die tocht (ja, ook in maart, met soortgelijk weer) die wél is doorgegaan. Bezorgd en beladen met reserve materiaal, was ik naar Austerlitz gezonden voor een reddingsexpeditie. De striemende regen en snijdende stormvlagen onderweg, hadden mijn hoop op overlevenden de grond in geboord. Op het ergste voorbereid dus, trof ik toen, in een van soep dampend toiletgebouw, een vrolijk fluitende Das.
De kids waren druk in de weer met het vuur, de kruiwagen en de schommel en de 'groten' zaten rond het vuur, achter de aluminium bekertjes. Onder paraplu's, dat wel, maar eigenlijk had niemand in de gaten dat het echt superslecht stormweer was. Af en toe werd vermanend geroepen de laarzen aan te houden en vooral niet alles door elkaar te eten. En de kleinsten moesten hun pyjama's aan over de kleren, om zo de slaapzakken te behoeden voor de ergste modderplekken.
Tja, zo had het ook kunnen lopen...
Maar, vandaag, na een ijsverkleumendnat tochtje naar de markt, werd duidelijk dat de keuze verstandig is geweest.
Volgens mij moeten we toch gewoon blijven proberen in maart. Maar beter mikken dus, want de laatste 3 jaar was er naast zo'n slecht-weer-weekend ook een zeer zonnig weekend met 20 graden in deze maand.
Tot gauw,
Els
zondag 13 maart 2005 18:01
van: Albert
aan: allen
onderwerp: Re: thuisblijvers anonymus: hoe hebben we het verwerkt
Gewoon er een ander goed weekend van gemaakt.
Ook leuk.
Albert
maandag 14 maart 2005 9:56
van: Georgine
aan: allen
onderwerp: Re: thuisblijvers anonymus: hoe hebben we het verwerkt
Verdorie, dacht ik, ik was er helemaal klaar voor.
Vrijdagmiddag was ik met een goed gevulde rugzak naar mijn werk in Tilburg gegaan om zaterdagochtend meteen de trein richting Huizen te nemen. Timo was volledig geïnstrueerd om een treinreisje van Breda naar Tilburg voor het eerst in z'n eentje af te leggen. Al dagen alle rampscenario´s en oplossingen met hem doorgesproken. Ook had ik mij psychisch voorbereid op regen, sneeuw en hagel.
Kortom, WE WAREN ER KLAAR VOOR!
Zaterdagochtend stralend weer. En dan zondag, wederom stralend weer. Ik geef toe dat er zaterdagmiddag en avond nare buien waren en ik blij was dat ik lekker binnen bij de kachel zat, maar toch ..... wat mij betreft (Robert is het niet helemaal met me eens) hadden we gewoon moeten gaan.
Uit frustratie heb ik me tegoed gedaan aan de zak marshmallows uit mijn rugzak. Zondag zijn we ter compensatie een vuurtje in de tuin gaan stoken (in het zonnetje!) en hebben worstjes, engeltjes te paard en het restje marshmallows verorberd. Uiteindelijk natuurlijk best een lekker weekend gehad, maar toch .....
Groetjes,
Georgine
maandag 14 maart 2005 11:48
van: Annemarie & Peter
aan: allen
onderwerp: Re: thuisblijvers anonymus: hoe hebben we het verwerkt
Geen frustraties, geen alternatieven gezocht maar gewoon de activiteiten van alle dag opgepakt zoals, langs de zijlijn van de voetbal, klussen en sporten. 's Avonds wel een goed glas wijn uit de rugzak en een cognacje na om de teleurstelling weg te drinken.
Ja hoor zondagmorgen weer vroeg op en ik was het weer helemaal vergeten. Alcohol maakt meer goed dan je lief is, toch?
Annemarie, Peter en de rest.
maandag 14 maart 2005 21:22
van: Irene
aan: allen
onderwerp: Re: thuisblijvers anonymus: hoe hebben we het verwerkt
Ik voel me haast verplicht ook nog mijn "literaire" bijdrage te leveren.
Ook ik had me met mijn kinderen helemaal ingesteld op een weekendje afzien in de kou. Mijn (KNMI-)collega's verklaarden mij al volslagen voor gek en manlief had zich via de voicemail (durfde het niet recht in mijn gezicht te zeggen) bij mij afgemeld omdat hij "(zuchtende stem) de hele dag al hoofdpijn had en zich rillerig voelde" (wonder o wonder was hij 's avonds (na de afmelding) al weer helemaal opgeknapt).
Zaterdagochtend zwaar balend in het zonnetje wakker geworden en uit frustratie in de tuin aan de gang gegaan. Daar heb ik vele uren doorgebracht en mogen ervaren hoe wij het waarschijnlijk zaterdagmiddag in Huizen gehad zouden hebben: snijdende wind, vette, tegen sneeuw aanzittende regen en onaangenaam koud. Tot op het bot bevroren aan het eind van de dag naar binnen gegaan, maar ik was inmiddels blij met 'de beslissing' en heb met een borreltje en (ook al!!!) een zak marshmellows genoten van onze plotselinge vrije zaterdagavond.
Wat een volgend weekend betreft: wij hebben beide weekenden wat op de zondag, maar daar valt nog wel een mouw aan te passen. De voorkeur gaat echter wel uit naar het weekend van de 9e (want schoonvader is de 17e jarig en daar komen wij NIET onderuit (maar eventueel stappen we daar wel als stinkende rookworsten naar binnen)).
Groetjes,
Irene
maandag 14 maart 2005 23:58
van: JW
aan: allen
onderwerp: Re: thuisblijvers anonymus: hoe hebben we het verwerkt
Welk een literair geweld is de afgelopen 24 uur over ons gekomen. En dan nog wel om iets dat NIET is doorgegaan. Complimenten allemaal. Waar een dagje thuiszitten al niet goed voor is. Ik ga nog eens een wedstrijd uitschrijven voor de beschrijving van een TT-dag zoals eenieder die graag zou zien. Dan maken we daar een mooi boek van en dan stoppen we voor eens en voor altijd met die flauwekul. Wat? Ja, lopen EN schrijven!
Goed. 9 en 16 oktob.., pardon, april zijn genoemd als vervangende data. Drie gezinnen hebben tot op heden de 9e afgewezen, één gezin (Rein-Man) de 16e. Het ziet er naar uit dat we dit festival nog een kans geven, maar ik wil de rest ook horen...
MAY I HAVE YOUR VOTES PLEASE???
Tot spoedig,
JW